บทที่ 100 - หมาป่าลุกขึ้น

เอลาร่า

ทุกอย่างมันอู้อี้ไปหมดในตอนแรก—เหมือนฉันอยู่ใต้น้ำ

จิตใจของฉันล่องลอยอยู่ในความมืด แต่กลับมีเสียงดังอื้ออึง เสียงกรีดร้อง เสียงคำราม เสียงกรงเล็บกระทบกระดูก ไฟ ความเจ็บปวด

และเลือด

เลือดของอเครอน

ฉันสะดุ้งตื่น ลมหายใจติดขัดในลำคอ ภาพตรงหน้าพร่าเลือน แขนขาหนักอึ้งราวกับตะกั่ว ร่างกายอ่อน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ